Η κυριώτερη εφαρμογή χρήσης του βαρύτη ήταν στις γεωτρήσεις (Αμερικανικού) πετρελαίου, για αύξηση του ειδικού βάρους του πόλου εκπλύσεώς του. Χρησιμοποιείται και στην χημική βιομηχανία, στην φαρμακευτική, κ.α. (ανθρακικό βάριο στην κεραμική, χλωριούχο βάριο στην χρωματουργία, σαν συλλίπασμα και σαν αντιδραστήριο, νιτρικό βάριο στις φωτοβολίδες και στα τροχιοδεικτικά βλήματα (!), οξείδια του βαρίου στα πλαστικά και στην ηλεκτρομεταλλουργία του σιδήρου, υδροξείδιο του βαρίου στα λιπαντικά, στην κεραμική και στην σακχαροβιομηχανία). Ο βαρύτης χρησιμοποιήθηκε σαν filler (πρόσθεμα), στην ελαστικοβιομηχανία, στην χαρτοβιομηχανία, κ.ά. Με τα σκύρα τον, κατασκευάζεται το "βαρύ σκυρόδεμα" κάτι σαν "έρμα εγκατάστασης" υποβρυχίων σωληνώσεων πετρελαίου, κ.λ.π. Επίσης, στην κατασκευή... προστατευτικών από την ραδιενέργεια θωράκων ι (ομοιοπαθητική αντίφασις) και στην υαλουργία (συλλίπασμα). Το 1975, η τιμή του Ελληνικού ακατέργαστου βαρύτη ήταν (Ε.Ο.Β.) 20$ ο τόνος, "ξεφ(υ)τίλισμα" δηλαδή.
Σαν οξείδιο του βαρίου, ο βαρύτης, μας οδηγεί στην έρευνα Ι για το βάριο (barium). Είναι μέταλλο της ομάδας των αλκαλικών γαιών μαζί με το ασβέστιο, είναι αργυρόχροο με ατομικό αριθμό 56. συμβολίζεται ως Βα, έχει ειδικό βάρος 3,7, ατομικό βάρος... 137,6 (!!!) και σημείο τήξεώς τους 7Ι0oC. Τα άλατα του βαρίου είναι ισχυρά δηλητήρια το υπεροξείδιο του παρασκευάζει οξυγόνο από τον αέρα. Το υδροξείδιό του, (ΟΗ)2 + 8Η20, διαχωρίζει το σάκχαρο από την μελάσα! Το θειούχο βάριο (ΒaS) αποτριχώνει τα (βιομηχανικά) δέρματα, το νιτρικό βάριο, Βα(ΝΟ3) χρησιμοποιείται σε εκρηκτικά μίγματα ί και στην παρασκευή εγχρώμων βεγγαλικών. Το Θειϊκό βάριο ΒαSΟ4 ή "βαρύτης" (αδιάλυτος) ή "βαρυτίνη" (οξείδιο (ΒαΟ) ή υδροξείδιο [Βα(ΟΗ2)] του βαρίου) βοηθά στην κατασκευή τραπουλών και στην... εντερική ακτινοσκόπηση, λόγω του αδιαπεράστου της μοριακής τον δομής από ακτινοβολία Χ.
Η τεχνική εξορύξεων με βαρύτη, εφευρέθηκε και πρωτεφαρμόστηκε το 1926 στις Η.Π.Α. Το 1937 και το 1947 άρχισαν, αντίστοιχα, να χρησιμοποιούνται μέθοδοι βαφών και υλικών εφαρμογών με βαρύτη. Μέχρι πρόσφατα, ο βαρύτης βοηθούσε στην διάνοιξη οπών πετρελαίου, βάθους έως και 2 χλμ. 'Επειτα, ήρθε το τιτάνιο... Το 1970, οι Η.Π.Α. ήταν στην κορυφή της πετρελαιοπαραγωγικής κλίμακας. Το 1981 ήταν ο μεγαλύτερος (παγκοσμίως!) καταναλωτής βαρύτη. Μία σύγχρονη εφαρμογή του βαρύτη, είναι η κάλυψη των λυχνιών καθόδου των τηλεοράσεων και των οθόνων των Η/Υ για προστασία των χρηστών -θεατών. Χρησιμοποιείται και σαν καλλυπτικό κιβωτίων μεταφοράς ραδιενεργών ιατρικών μιλκσέ κς, στην δομική προστασία από ακτινοβολίες, κ.ά., χάριν στην απωθητικότητα του προς τις ραδιοακτινοβολίες (τα ομώνυμα απωθούνται). Ο βαρύτης εμπεριέχει ένα "βαρύ μέταλλο", το βάριο που βρίσκεται στην κλίμακα 313 της "Πράξης ενημέρωσης κοινότητας για έκτακτους σχεδιασμούς - Η.Π.Α., 1986" επειδή είναι αδιάλυτο και... όχι τοξικοχημικό (Σ.τ.Σ.: για ραδιοακτινοβολία, ούτε κουβέντα...).
Το 1981, παρατηρήθηκε, σημειώθηκε και στηλιτεύτηκε αναλόγως και αρμοδίως, από ευαίσθητους Μυκονίους πολίτες « …μία περίεργη αλλαγή σαν να έγινε μία άλλου είδους εισβολή σαν κι αυτήν του 1970 οπότε υπήρχε πλούτος, χλιδή, σεξ και ναρκωτικά στο "]et - Set" πάντα. Η σειρά άλλαξε: σεξ -ναρκωτικά (drugs) - ροκ 'ν' ρολ και ψευτο - χλιδή. Λιγώτερος (τουριστικός) πλούτος και καθόλου, σχεδόν, "Jet - Set". Γέμισε το νησί από μπατίρηδες Άγγλους και Ιταλούς με κατσαρόλια και σακίδια...". Ν. Φ. - ξενοδόχος - Χώρα Μυκόνου (1994 - εξιστορήσεις στον γράφοντα).
 |
Οι συλληφθέντες στις ΗΠΑ, για εμπόριο ναρκωτικών σε παγκόσμιο δίκτυο,αδερφοί Ηλιόπουλοι ιδρυτές της εταιρείας Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνης σημερινή S&B |
Από το 1982 η εταιρεία «Ε.Ι.Μ.» ήταν ο αποκλειστικός διανομέας της "Α&Β" στις Η.Π.Α. κατόπιν ο όμιλος "Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνης" συνεργάστηκε με την Γερμανική Εταιρεία (μπεντονίτης) "ΙΚΟ". Το 1992 η S&Β Holdίing GmbH" ιδρύεται για να εξαγοράσει την "ΙΚΟ GmbH", όπερ και εγένετο. Το 1994 η "Α&Β" μπαίνει στο Ελληνικό Χρηματιστήριο (Χ.Α.Α.), πιστοποιείται με "ΙSΟ 9002" και ενώνεται και με έναν άλλο κολοσσό, την “Erbsioeh GmbH", εξαγοράζει την Τουρκική (!!!) “Pabak Maden A.S.", ιδρύει την “Saba Madencilik A.S." (περλίτης), αγοράζει την ιταλική "Sarda Perlite Srt", ιδρύει δύο εταιρείες... στην Κίνα, την "Xinyang -Athenian Mining Co. Ltd" και την "Sino - Hellenic Industrial eral Co. Ltd". (**) Την ίδια χρονιά, η "Α&Β" απορρόφησε (;) την... "Βωξίται Παρνασσού Α.Ε.Μ.".
Το 1997 εξαγόρασε την "Αφοί Ηλιόπουλοι Α.Ε." και το 1998 εξαγοράζει την... Γεωργιανή εταιρεία (μπεντονίτη)... "ΑSΚΑΝΑ Ltd" (!!!) και αποκτά το... 33,3% από την "T.G.M." ή "Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε.". Το 1999 εξαγοράζει την "MYKOBAR Μ.Ε.Α.Ε." και ιδρύει την "Silver & Baryte North America Inc." ("S&Β North America"). Από το 2000 η Α&B αποσύρεται από ορισμένες εταιρείες, ενώ παραμένει σε άλλες...
Το 2002 σε εργασίες ημερίδας του "Ι.Γ.Μ.Ε.", του "Σ.Μ.Ε." και του "Σ.Β.Β.Ε." (Θεσ/νίκη 7/02), αφού αναγνωρίστηκε η διαχρονική καταστροφή του περιβάλλοντος εξ’ αιτίας των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, (σ' ένα κρεσέντο υποκριτικής), ο Πρόεδρος του "Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων" ("Σ.Μ.Ε.") απέδωσε τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, κατά των εκμεταλλευτών του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας σε... κακή πληροφόρηση!
Τονίστηκε πως δεν πρέπει να δίνονται όλα στον τουρισμό μα να αφεθεί να επιβιώσει (!) η μεταλλευτική δραστηριότητα ως "συγκριτικό πλεονέκτημα" της Ελλάδας. Ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος του "Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος" ("Σ.Β.Β.Ε.'η επισήμανε: "...Η ανάπτυξη του (μεταλλευτικού) κλάδου δεν πρέπει να συνοδεύεται από διλήμματα... με την αποτελεσματική διαχείριση (;) των περιβαλλοντικών θεμάτων..." Η Α&Β συνεχίζει τις εργασίες της σε φτωχά μεταλλεύματα (μπεντονίτης, περλίτης, κ.ά.) μα και σε πλούσια (άργυρος, χρυσός κ ά) Τώρα πια μετά την πλήρη εκμάστευση του πλούτου της Μυκόνου η εταιρεία στρέφεται στην …παγκοσμιοποίηση… (Σινο-ελληνικές «εταιρείες», Γερμανοουγγρικές εταιρικές προσμίξεις και –τέλος- συνεργασία με τους (ιστορικοφιλοσοφικά) ανθέλληνες … «Γεωργιανούς», τους απογόνους δηλαδή του «ιερέα …Γεωργίου» που ήταν κληρονόμος του «Ιερέα Ιωάννη» (βλ. «Περιπέτειες του Μ. Πόλο»), δηλαδή των «Ιεχωβάδων της Ανατολής» !
Από το 1990 -1998 όμως, στις Η.Π.Α. ("Ε.Ρ.Α.") και στην Αγγλία ("Η.S.Ε."), άρχισε να συζητείται έντονα στους επιστημονικούς κύκλους μα και στα κρατικά όργανα ένα εφιαλτικό σενάριο: Η επίδραση των ιόντων των αιωρούμενων σωματιδίων, κ.λ.π. στοιχείων στο περιβάλλον και στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα αποτελέσματα των ερευνών ανακοινώθηκαν σε κυβερνητικά όργανα και ειδικά κυβερνητικά έντυπα, το περιεχόμενο των οποίων (ερευνών) ήταν για κάθε "υποψιασμένο" ερευνητή αναμενόμενο. Λαμβάνεται κατ’ αρχήν ως δεδομένο ότι τα χρήματα που "παίζουν" στην υπόθεση του βαρύτη είναι πολλά και οι παράπλευρες δραστηριότητές του πάλι με πολύ χρήμα έχουν να κάνουν (πετρέλαια, εργασίες Πολ. Μηχανικών, κ.ά.). Σε περιπτώσεις σαν κι αυτή, με πολύ χρήμα, "ο κάθε εμπλεκόμενος πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός" (ποιός σκελετός αναγνωρίστηκε αφού ανασύρθηκε από βάθος .... 10.000 μ. τσιμενταρισμένος με «βαρύ σκυρόδεμα» ;)
 |
| φωτό : Χειροδιαλογή μεταλλεύματος (βαρύτη) από γρανίτη |
Στον "πίνακα τελικής θεώρησης" στο Ελσίνκι (26-29/6/2000) το βάριο, τα οξείδιά του, ο βαρύτης, κ.λ.π. αναθεωρήθηκαν: τα ιόντα του βαρίου συμπεριφέρονται με τον ίδιο τοξικοκινητικό τρόπο με τα άλατά του.
Τα ιόντα του διαλυτού βαρίου (χλωριούχο βάριο), σε χοιρίδια εργαστηρίου, έδειξαν ότι διακινούνται μέσω του αίματος και αποθηκεύονται στον σκελετό! Επίσης, εισπνεόμενο, διακλαδίζεται διατραχειακά, μέσω των πνευμόνων. Στους ανθρώπους, σύμφωνα με την προσεκτική "Τελική θεώρηση", επιφέρει γαστρεντερικά προβλήματα (διάρροιες, κοιλόπονους, κ.λ.π.), υποποτασαιμία, υπέρταση (κίνδυνος καρδιακού επεισοδίου, κ.λπ.), καρδιακές αρρυθμίες (επικίνδυνο) και... μυοσκελετική παράλυση, (σκλήρυνση κατά πλάκας, καρκίνος των οστών, κ.ά.).
Το αδιάλυτο βάριο "μπορεί' να επιφέρει γαστρογενετικά ή δερματικά προβλήματα, σύμφωνα πάντοτε με τον πίνακα του Ελσίνκι, ο οποίος τονίζει ότι οι νεφροί των πειραματόζωων είναι πολύ ευπαθείς στο χλωριούχο βάριο που περιέχεται στο (πόσιμο) νερό.
Η εισπνοή του αδιάλυτου βαρύτη επιφέρει την πάθηση... βαρύτωση. Σε περιορισμένες (!) έρευνες σε πειραματόζωα, διαπιστώθηκε ότι η εισπνοή σε οξείδια του βαρίου "μπορεί' να προκαλούν... ιστοπαθολογικές... αλλαγές (ή μεταλλάξεις ή γεννέσεις ή καρκίνο!) στα πνευμόνια.
Τα πειραματόζωα εκτέθηκαν σε βάριο 40 mg/ m3 για 5 ώρες την ημέρα, επί μία εβδομάδα. Αποτέλεσμα: βλάβη στους πνεύμονες (Granuloma κ.ά.). Κάθε έκθεση σε σκόνη βαρύτη, αναφέρει το κείμενο, επιφέρει αλλοιώσεις στους πνεύμονες. Το βάριο είναι εύκολο να μεταφερθεί στον ανθρώπινο οργανισμό με εισπνοή, μέσω του πόσιμου ύδατος και της τροφικής αλυσίδας. Από αυτά, κινδυνεύουν και οι πληθυσμοί (τοπικών και μεγάλων κοινωνιών). Η Αγγλία, βάσει του μοντέλου "Ε.Α.S.Ε." ("Estimation and Assessment of Substance Exposure"), ορίζει ότι οι εκτεθειμένοι πρέπει να περιορίζουν (!) το ποσοστό εισπνεόμενης σκόνης βαρίου, πολύ κάτω των 10mg /m3 ανά 8ωρο εβδομαδιαίας εργασίας.
Ενα άλλο "παρατράγουδο" του βαρίου λέγεται «ρινική φραγή» (κλείσιμο μύτης) είναι αληθινό πρόβλημα, πολύ ενοχλητικό για τους πάσχοντες και, όπως κάθε προηγούμενο, μεταβιβάζεται στο D.N.A. των απογόνων του πάσχοντος.
Στο υδάτινο περιβάλλον, τελειώνει ο "Πίναξ του Ελσίνκι", αποτελεί κίνδυνο για τους υδάτινους οργανισμούς, τα ψάρια και την υδροχλωρίδα, εφ' όσον ορισμένα φυτικά είδη παρατηρήθηκε πως απορροφούν το βάριο από το χώμα.(σημείωση ΕΛΛΑΣ ΑΙΩΝΙΟΝ :Για επιπτώσεις του εργοστασίου των Ηλιόπουλων-σήμερα S&B, διαβάστε σχετικά δημοσίευματα : ΕΔΩ και ΕΔΩ)
Εντάξει, εάν είναι έτσι οι "ήπιες αναφορές" (των ίδιων των εταιρειών), τότε εύκολα φαντάζεται κανείς την (υπερπολλαπλάσια) αληθινή πραγματικότητα... Εδώ, κλίνουμε με σεβασμό το γόνυ και προσευχόμαστε για την ανάπαυση των ψυχών των 4 μεταλλωρύχων της Μυκόνου και των γύρω νησιών που χάλασαν τα σωθικά τους προκειμένου να ταΐσουν τις οικογένειες τους και να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Οι περισσότεροι ήταν ανενημέρωτοι, λίγοι οι "υποψιασμένοι" (απελύοντο), πολύ λίγοι οι αντίθετοι (εκδιώχθηκαν κοινωνικοπολιτικά, μαραζώνοντας).
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
 |
| Μεταλλεία βαρύτη - ΜΥΚΟΜΠΑΡ ΑΕ |
Ο Ι. Μαγκ. στο Κολωνάκι (1999) σχετικά με την εταιρεία "MYKOBAR" δήλωσε: Άτομα που δούλευαν στα ορυχεία της "MYKOBAR", μεταξύ των ετών 1950-1980, είδαν πολλές φορές ανθρώπους... ντυμένους με σκάφανδρα. «Όσοι εργαζόμενοι έβλεπαν τους ανθρώπους εκείνους, ..απελύοντο αμέσως...». Ο επί σειράν ετών εργαζόμενος στην Μύκονο Νικ. Κων. μεταφέρει (2002): "...Τα τελευταία τρία -τέσσερα χρόνια, αναφέρονται ανιχνεύσεις υψηλών τιμών ραδίου στην Μύκονο... όλοι έχουν τρομάξει... !". Ο (πρώην) μοναδικός οδηγός του Κέντρου Υγείας Μυκόνου μας διηγήθηκε αυτοπροσώπως (1998): "...Η 'MYKOBAR" κατέχει πολλή γη, ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία στη Μύκονο που τα εκμεταλλεύεται... Πολύ χρήμα... πολλές τερατογενέσεις στο νησί, κάθε σπίτι κρύβει από μία τερατογένεση ή καρκίνο και λευχαιμία, τα οποία αποδίδονται σε ακτινοβολίες που δέχτηκαν κάτω στις στοές των ορυχείων... πολλοί πέθαναν. Ακόμη βασανίζονται, απ' αυτά τα συμπτώματα, πολλοί... δεν κάνει να πω άλλα...".
Όλα ξεκίνησαν από την ελεεινή οικογένεια Σερπιέρι που εκμεταλλεύτηκε κατ' αρχάς, τα υπολείμματα των αρχαίων αργυρορυχείων του Λαυρίου. Αφού εξαντλήθηκαν όλα στην Λαυρεωτική και αφού βρέθηκαν και δοκιμάστηκαν διάφορες ανθρώπινες «πηγές» (λ.χ. "εργοδηγοί, "επιστάτες" ή "ρουφιάνοι - καταπιεστές" για τον απλό κυκλαδίτικο λαό), οι δραστηριότητες της "εταιρείας", μεταφέρθηκαν στο Αιγαίο και ειδικά μεταξύ των νήσων Μήλου - Μυκόνου. Ο Βαρύτης! Τι πονεμένη ιστορία για τους Κυκλαδίτες... Η εκμετάλλευσή του απέφερε κέρδη για τους Γαλλοαμερικανούς, ηθική ξεφτίλα για την Ελλάδα (πάμφθηνος) και καρκίνο στους νησιώτες -μεταλλωρύχους, οι οποίοι με υποτυπώδη μέσα, νηστικοί, διψασμένοι, σιωπηλά και φοβισμένα, έσκαβαν τα σπλάγχνα της ιερής γης, ώστε να φορτωθεί ο βαρύτης στα ειδικά πλοία και να μεταφερθούν σε άλλες, κατεχόμενες, χώρες όπου και χρησιμοποιούντο σαν βοηθητικό μέσον διάτρησης πετρελαιοφρεάτων, σαν "ειδικό υλικό" σφράγισης πετρελαιοπηγών, σαν "φίλτρο", κ.ά. Τα περισσότερα πλακόστρωτα των καντουνιών (μτφ. στενά νησιώτικα δρομάκια) της Μυκόνου, έχουν επιστρωθεί με υλικά και από τα ορυχεία βαρύτη!!! Πιθανόν, έτσι να εξηγείται και η παράξενη εύθυμη διάθεση που αισθάνονται οι τουρίστες της Μυκόνου. Έτσι μπορεί να εξηγείται και το ότι μέσα στα καντούνια της χώρα Μυκόνου, εύκολα χάνουν τον προσανατολισμό τους πολλοί τουρίστες που, αρκετοί από αυτούς επισκέπτονται το νησί επί σειράν ετών ίσως γι' αυτό οι πυξίδες τρελαίνονται ειδικά στην περιοχή μεταξύ "Μικρής Βενετίας" και "Παλιού Τελωνείου". Απόδοση αφήγησης της βιβλιοθηκονόμου Μυκόνου.
Στα τέλη της δεκαετίας του '80 ο Γαλλοεβραίος Ωκεανολόγος και εφευρέτης της αυτόνομης αναπνευστικής συσκευής δυτών Ζακ(-ομπ) Υβ Κουστώ... συνελήφθη επ’ αυτοφώρω από δύτες της αρμόδιας Εφορίας Εναλίων Αρχαιοτήτων (Σύρου) να... ποντίζει ανοικτά, στα βαθειά νερά του Αιγαίου (Σαντορίνη) εβραϊκούς αμφορείς, κ.λ.π. σκεύη, ώστε "κάποτε" να ανακαλυφθούν και να αποτελέσουν απόδειξη για την Εβραϊκή παρουσία στην περιοχή!
'Ενα άλλο εξωφρενικό γεγονός είναι και... ο θρόνος του Αβραάμ που "λένε" (οι Σιωνιστές) πως ανακαλύφθηκε στη νήσο Δήλο (1990). Το ένα γεγονός θα βοηθούσε το άλλο όμως εκεί, στα γαλανά βαθειά νερά του Αιγαίου, μαζί με την αβύθιστη Γαλλοεβραϊκή ξεφτίλα, επιπλέουν τα σιωνιστικά όνειρα, σαν άλλα "θαλασσέρματα" παραπλεόντων σκαφών. Ο Κουστώ έφυγε νύχτα... και γι' αυτό ποτέ δεν είδαμε στην τηλεόραση τα περίφημα εκείνα ντοκυμαντέρ του για την χαμένη Ατλαντίδα (Θήρα) και λοιπά ελεεινά και τρισάθλια. 'Ηταν Γάλλος αυτό τα λέει όλα.
Το 1994 εγκατεστάθη ως μόνιμος κάτοικος Μυκόνου ο Ισραηλινός Ντ. Ελ. Ο Ντ. ήρθε (από πού αλλού;) από την Αμερική και αυτοπαρουσιαζόταν ως ευκατάστατος (τί άλλο;) τουριστικός επιχειρηματίας και μέτοχος ναυτιλιακής εταιρείας.
'Οταν όμως τον κάλεσαν «...διά προσωπικήν σας υπόθεσιν...» στο Α/Τ Μυκόνου (24.7.1 994) ο Ντ. συνελήφθη ως εμπλεκόμενος σε "Βαρωνεία ναρκωτικών" μαζί με δεκαπέντε άλλα άτομα (Μ.Κ. ή "...τάνγκα", Μ.Σ.οσ(-ι), 'Οφ. και Σλ. Σου., Οντ. Μ., Τζ. Βαν Ρ., Μ. Α. Μπέργκ., κ.ά.).
Η "Βαρωνεία", που εκτεινόταν από την Λ. Αμερική έως και την Μύκονο, συμπεριελάμβανε και την Ολλανδία. Διακινήθηκαν πολλές εκατοντάδες (!) κιλά κοκαΐνης, μόνο που στην υπόθεση ήταν μπλεγμένη και η Ισραηλινή Μυστική Εταιρεία (ή Υπηρεσία) "MOSSAD" ( μτφ.: "το μάτι του Θεού" - πρβλ. το ομόρρυθμο "όπους ντέί" του Βατικανού). Στις 20.7.1998, ο "Βαρώνος" Μ.Α. στέλεχος του Ισραηλινού στρατού, δίνει μία "καυτή" κατάθεση για την όλη υπόθεση, ανακατεύοντας ακόμη και το ρημαγμένο Ιράκ! Ο "Βαρώνος" Ντ. συγκέντρωσε πάνω από... εκατό υπογραφές Μυκονίων δημοτών (!!!) που... στάθηκαν στο πλευρό του! Άλλοι όμως, κατέθεσαν πως "το μάτι τους πήρε" τον Α. να επισκέπτεται συχνά την Μύκονο με το ψευδώνυμο "Μάους". Οι "Βαρώνοι" προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο. Η τύχη της υπόθεσης αγνοείται (βλ. "Ελευθεροτυπία" - 10.1.1999). Ας σημειωθεί πως εκείνη ακριβώς την περίοδο έκανε θραύση το "κοκό" στο νησί, όπως έκανε και στα τέλη της δεκαετίας του ‘80...
Στην εφημερίδα " ESPRESSO" (6.8.2001) ο Δήμαρχος του νησιού και συμπτωματικά αρχιτέκτων κ. Βερώνης έδωσε μία δισέλιδη "συνέντευξη" στην Τ. Α., με αφορμή τις απειλές για κλείσιμο των νυκτερινών καταστημάτων "ΡΙERRO" (ομοφυλοφίλων) και "REMEZZO" (ιδιοκτησίας των οικογενειών Κουτσούκου και Ζουγανέλη αντίστοιχα) καθώς και εξ’ αφορμής ενός αστυνομικού - οικονομικού ελέγχου σε μπαρ της Μυκόνου.
Απολαύστε τα αποσπάσματα: «… Η Μύκονος... συγκεντρώνει καλό κόσμο, υψηλής οικονομικής στάθμης. Ο τουρισμός στη Μύκονο ξεκίνησε εξ’ αιτίας του ιερού νησιού της Δήλου που ανήκει ιδιοκτησιακά στο Δήμο της Μυκόνου (Σ.τ.Σ.: Για τους Αμερικάνους και τον βαρύτη ούτε κουβέντα...)... Κάποιος θα έπρεπε να πάρει το καραβάκι, να έρθει στη Μύκονο και από εδώ να πάρει άλλο καραβάκι και να πάει στη Δήλο (Σ.τ.Σ.: Αποκρύπτεται το αληθινό γεγονός ότι με άδεια του Δήμου Μυκονίων, τα τελευταία εξήντα χρόνια, στο ιερό έδαφος της Δήλου... βόσκουν κατσίκια και αρνιά αποψιλώνοντας την βλάστηση και στερεύοντας τα νερά, όταν αποβιβάζονται τα ζωντανά από τα καΐκια, θέλοντας να χαιρετήσουν και να τιμήσουν τον κάθε δήμαρχο που τους έδωσε την ευκαιρία να βοσκήσουν στα ιερά εδάφη... περνούν μπροστά από το Δημαρχείο, υπό τα έκπληκτα βλέμματα Ελλήνων και ξένων τουριστών που πίνουν τον καφέ τους στα καφέ του Γιαλού στη Χώρα)... έγινε γνωστή και η Μύκονος και λόγω της ιδιόμορφης αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής της... την πόλη την υδρεύουμε μόνο από την αφαλάτωση (Σ.τ.Σ.: κίνδυνος εντερολοιμώξεων;) και από το καραβάκι...
Η Μύκονος είναι ένα από τα πιο ακριβά νησιά του κόσμου (***)... (οι Αλβανοί στο νησί) είναι γύρω στους 1.500 (Σ.τ.Σ.: τον Ιούλιο 2002 ο Δήμαρχος Μυκόνου κ. Βερώνης, έντρομος, ανέβασε τον αριθμό των Αλβανών της Μυκόνου στους... 10.000 και τόνισε τον κίνδυνο "πολιτικής ενσωμάτωσης" που αγγίζει την πραγματικότητα συμμετοχής Αλβανών στις δημοτικές εκλογές !) ....». Για τον αστυνομικοοικονομικό έλεγχο, τέλος, τόνισε: «…Οι έλεγχοι πρέπει να γίνονται, αλλά νομίζουμε ότι οι αστυνομικές αρχές δεν πρέπει να δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο και να ασκούν έλεγχο με τέτοιο τρόπο εν μέσω τουριστικής περιόδου". Στο «Κυριακάτικο Καρφί» (14.7.2002) περιγράφονται τα αποτελέσματα της "παύσης του υπερβάλλοντα ζήλου". Αφηγητής, ο πατέρας ενός προεφήβου: "...
Θέλουν να πιάσουν όλη την "καλή κοινωνία" που κάνει χρήση ναρκωτικών με το... τσουβάλι; Γιατί δεν κάνουν έφοδο σε αυτά τα κλάμπ της Μυκόνου... Προχθές, σ' ένα απ' αυτά τα κλαμπ... Μπροστά στα μάτια του κάνανε διακίνηση χαπιών! Πού είναι η αστυνομία;" Ας σημειωθεί ότι στο διάστημα 1988-1997 δύο από τους αστυνομικούς διοικητές της Μυκόνου είχαν την εξής εξέλιξη: Ο ένας (παραιτήθηκε από την ΕΛ.ΑΣ. και) άνοιξε μπαρ! Ο δεύτερος "έφυγε νύχτα" (διότι κατηγορήθηκε για σύσταση συμμορίας αλλοδαπών διαρρηκτών!).
Μία πινακολάντα παρακαλώ.
(**). Στην περιοχή Xinyang υπάρχουν Ίωνες Πελασγοί, εκεί τα φράγματα των ποταμών που ξεχείλισαν, έπνιξαν εκατοντάδες ανθρώπους. Σαν να προετοιμάζεται ένα "ηθικό άλλοθι" εκεί κάτω, εις βάρος των Ελλήνων, δεν σας φαίνεται; Λογικά δεν είναι ν' αναρωτηθούν οι Κινέζοι πολίτες "μα, από Έλληνες θα το πάθουμε; Κάτω η Ελλάδα...", κ.λ.π./ βλ. κείμενα ΟΕΑ 5ης γενεάς - 100% αληθή.
(***). Μπορεί η Μύκονος να διαθέτει ένα-δυό υδροφράγματα, που απέδειξαν την πραγματοποίηση κάθε ποθούμενης ταχύτητας (μπορεί και να χτίστηκαν γρήγορα λόγω της μεγάλης περιουσίας που αγόρασαν στην Μύκονο το 1990 δύο πασίγνωστοι δεξιοί πολιτειακοί-πολιτικοί παράγοντες), μπορεί στην περιοχή "Πάνορμος" να συνάντησε και να... προσκύνησε ( ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Κων/νος Καραμανλής τον... Μαϊτρέγια (Εβραιοπακιστανός Ραχμάντ Αχμάντ -έδρα: Τάρα Σέντερ Λονδίνο -ηγέτης της παγκοσμιοποίησης - σέχτα: "Αχμαντ - ίγια"), στις αρχές της δεκαετίας του '90 και να... ζαλίστηκε (μάλλον από ορθοστατική υπόταση) όμως σήμερα η εικόνα είναι "απελπιστική από το φράγμα της Άνω Μεράς Μυκόνου" και το "απροχώρητο της λειψυδρίας'".
ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΣΥΝΑΨΙΣ...
Το 1890 στην «Σχολή Απόρων Παίδων» του "Παρνασσού" συναντάται ένας Μυκονιάτης μαθητής, 4 Συριανοί, 10 Ναξιώτες (Ναζ(-ος)-ιώται ή Ναξιώται;), 8 Τήνιοι, 6 Αμοργιανοί, 2 Καρπαθιώτες 2 Σκυριανοί, 2 Σερίφιοι, 2 Σιφναίοι, κ.ά.
Σημείωσις: το "σχολείο" εκείνο, κύριο σκοπό είχε να μαζέψει τα "αλητάκια του ρολογιού της Αγοράς" στην Πλάκα, όπου, σαν προσφυγάκια, γύριζαν ορφανά και έκαναν μικροαδικήματα. "Εκεί', μάθαιναν να γίνονται χρήσιμα μέλη της... κενωνίας: Εφημεριδοπώλαι, υποδηματοκαθαρισταί, υπηρέται, βιβλιοδέται, γαλακτοπώλαι, ωοπώλαι, καφεκόπται, μικρέμποροι, λιθοξόοι, επιπλοποιοί, μάγειροι, κηπουροί, αμαξηλάται, βαρελοποιοί, μυλωθροί, κοσματογράφοι, (οινο- )πνευματοποιοί, λεμβούχοι. Το 1898, στην "Σχολή" φοίτησαν 134 Κυκλαδίτες ενώ το 1897 ήταν μόλις 35... Στην έκθεση- απολογισμό του 1898 διαβάζουμε:
«... Το πρωτεύον εν τη σχολή επάγγελμα κατά το λήξαν έτος ήσαν οι υπηρέται ανελθόντες εις 298, έναντι 165 του παρελθόντος έτους... Η αθρόα προσέλευσις υπηρετών προέρχεται... ότι πολλαί οικίαι των Αθηνών προσλαμβάνουσαι πτωχούς παίδας... τους αποστέλλουσιν εις την ημετέραν σχολήν...".
Σημείωσις: τα αφεντικά των υπηρετών της "Σχολής του Παρνασσού" ήταν μέλη του "Παρνασσού". Ας προσέξουμε τι ξεστόμισε ο Αριστοτέλης Κουρτίδης (Καθηγητής Πανεπιστημίου και "Ειδικός Κοσμήτωρ επί των Σχολών") στις 3/12/1922 επ’ ευκαιρία μίας ομιλίας του με θέμα τα 50χρονα από την ίδρυση της "Σχολής Απόρων Παίδων της Παλαιάς Αγοράς":
«…Έφριξεν ο Παρνασσός (Σ.τ.Σ.: καλέ σώπα... μήπως από την... δουλεμπορεία των μικρών παιδιών;)... Ο Σύλλογος κατήρτισε κατά τόπους επιτροπάς... Εγκύκλιοι (!) ιεραρχών ανεγνώσθησαν επ’ εκκλησίαις εις πάντα τα χωρία (!). Η Αστυνομία, ης εζητείτο η επικουρία (!), ουδεμία παρείχε βοήθειαν, τότε δε, όχι σπανίως μέλη του Συλλόγου εξ ιεράς (;) αγαναχτήσεως (;;) οιστρηλατούμενα (;;;) εξεβίαζον τας απαισίας τρώγλας απέσπων τους σκλάβους και τοις απέδιδαν την ελευθερίαν των...".
Οι ελεεινοί! Συνεχίζει:
"... Διαπλάσσεται ηθικώς το ήθος (Σ.τ.Σ.: Ελληνικούρα) και το φρόνημα (!) των μαθητών μας... Διά τους μαθητάς μας, λίμνη Κωνστάντια (Σ.τ.Σ.. Ελβετίας!) είναι η σχολή των απόρων παίδων. Πώς εισέρχονται εις αυτήν! (βίαια)...".
Συμφωνούμε και προσέχουμε τους ελεεινούς "Γενίτσαρους" του 1922-24. Έπαιρναν, με την βία, τα μικρά Ιωνόπαιδα από την αγκαλιά της μητέρας, τα ονόμαζαν "αλητάκια", τα μετονόμαζαν σε 'μαθητές" και όταν αποφοιτούσαν από την Σχολή και "αποκτούσαν την ελευθερία τους", εργαζόντουσαν σαν... "υπηρέτες", "υπηρέτριες - μέντιουμ" και στην καλύτερη περίπτωση (αργότερα και δυστυχώς) σαν "λούστροι", κ.λ.π. Πολύ ξύλο... Έτσι, λοιπόν, και οι αγνοί και άδολοι Μυκονιάτες γνώρισαν τους πλουσίους της καλής κενωνίας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1) "Ιστορίες από την Μυκονιάτικη Θυμοσοφία". Ευαγγελία Βερώνη - Καμμή/ Μύκονος 1991.
2) «Το Μέγα Απόρρητο». Ελιφάς Λεβί/ Εκδ. Τετρακτύς - Αθήνα 1990.
3) "Η Μέση Εκπαίδευση των κοριτσιών στην Ελλάδα/ 1830 -1893". Σ. Ζιώγου - Καραστεργίου/ Εκδ.: Γεν. Γραμματεία Ν. Γενιάς -Αθήνα 1986.
4) Ορτσ’α λα μπάντα!". Παναγιώτη Κουσαθανά, Εκδ.: Δήμος Μυκονίων, Μύκονος 1986.
5) "Ο Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος". Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων - ΑΘήνα 1979. 6) "Η 30ετία της βασιλείας του Όθωνος" τ. Α'-Β" (1832-1862). Α. Σκανδάμη - Αθήνα 1961.
7) "Το Χρονικόν του Παρνασσού" (1865-1950). Κ Α. Βοβολίνη -Αθήνα 1951.
8) "Ο. Ε.Α. Λαρίσης - Κριτική κατά βιβλίου Π. Τουλάτου" - Λάρισα 28/11 /1998.
9) "Εγκυκλοπαίδεια της Ελευθέρας Τεκτονικής". Ν. Λάσκαρις/ Εκδ.: Στοά "Όμηρος" - ΑΘήνα 1951.
10) Επίτομον "Πάπυρος - Λαρούς" - ΑΘήνα 1972.
11) "Μύκονος - Δήλος". Π. Θέμελης/ Εκδ.: "Απόλλων" -Δ. Γερμανία 1977.
12) "Κυκλαδικά". Α. Μηλιαράκης/ Εκδ.: "Ελληνική Ανεξαρτησία" -Αθήνα 1874.
13) "Εγκυκλοπαίδεια "Πυρσού" - ΑΘήνα.
14) Εφημ. "Η Χώρα" 5/9/2002.
15) "Ανατολή του 20ου αιώνας".
16) "Εικονογραφημένη Αφρική/ Αίγυπτος, Σουδάν κ.ά., Αλεξάνδρεια 1910.
17) "Ανασυγκρότησις του Αιγυπτιακού Ελληνισμού". Ι. Μπεθάνη -Αλεξάνδρεια 1934.
18) "Ιστορικό Λεύκωμα"/ Εκδ.: "Καθημερινή" ΑΘήνα 1997.
19) Εγκυκλοπαίδεια "Ο "Ηλιος" - ΑΘήνα 1954.
Αφιερώνεται στη Μνήμη τον Πέτρου του Αποστόλακα
Αναδημοσίευσις της έρευνας "Απόκρυφη Μύκονος"
του Μάνου Δασκαλάκη.
Eπεξεργασία-διόρθωση κειμένου
από την Άννα Ματθαίου.
Δημοσίευση στο περιοδικό Nexus, τεύχος 19, 3ος-4ος 2003.
Διαβάστε και τα 2 προηγούμενα μέρη της έρευνας Δασκαλάκη:
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ ΠΑΝΤΟΥ - ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ H ΑΝAΡΤΗΣΕΙΣ ΑΛΛΩΝ BLOG H SITES &
ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕTIKEΣ ΟΜΑΔΕΣ facebook
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΑΝΔΩΡΟΣ:2665300856
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ ΠΑΝΤΟΥ - ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ H ΑΝAΡΤΗΣΕΙΣ ΑΛΛΩΝ BLOG H SITES &
ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕTIKEΣ ΟΜΑΔΕΣ facebook
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΑΝΔΩΡΟΣ:2665300856
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου